به یقین تعلیم و تربیت با ارزش ترین و مهمترین وظیفه آدمی به شمار می آید. والاترین و ارجمندترین انسانها که همان پیامبران و جانشینان آنان هستند، در این طریق مبعوث گشته اند و سرچشمه سعادت و رستگاری بشر را همواره در این عرصه جست و جو کرده اند، اما در اینکه چرا این سعادتمندی تنها در برنامه های الهی محقق می گردد و آدمی از ارائه تعالیم مناسب و مورد نیاز خویشتن ناتوان می باشد، نکته هایی نهفته است که این نوشتار بر یکی از آنها نظری ویژه افکنده و کلید حل بسیاری از مشکلات امروز آموزش دینی را در آن یافته است.
از آنجا که پروردگار خود خالق آدمی است و با تمامی ویژگیها و صفات گوناگون درونی و برونی او آشنایی دارد و از سیر رشد و تکامل او بی کم و کاست آگاه است، بهترین و کامل ترین برنامه های تربیتی از سوی او نازل گردیده و در اختیار ما قرار داده شده است. نکته مهم این است که موفقیت در تدوین صحیح هر برنامه آموزشی و تربیتی نیز در گرو آشنایی تهیه کننده آن با ویژگی های رشد و تکامل مخاطبان خود می باشد.
به طور کلی هدف از نگارش کتاب، این بوده است که: اولا این توجه داده شود که آموزش دینی نیز باید بر اساس مبانی روانشناختی و مراحل رشد و تکامل درک آدمی صورت پذیرد . و اگر چه دین در مقام ثبوت واحد است، اما در مقام اثبات، قالب ها و روش های گوناگون می یابد. ثانیا مجموعه ای، هر چند مختصر، از مهمترین مباحث مورد نیاز علاقه مندان و دست اندرکاران آموزش دینی کودکان، به ویژه در دوره ابتدایی تهیه و تنظیم گردد، تا زمینه ای جهت ارتقا کیفیت آموزش دینی و همچنین مطالعات و پژوهش های بعدی در این رابطه فراهم شود.