از آن جا که طرحواره های ناسازگار اولیه بر اثر ارضا نشدن نیازهای اساسی فرد در دوران کودکی به وجود می آیند، هدف نهایی در طرحواره درمانی این است که افراد بتوانند همانند انسان هایی که از سلامت روان برخوردارند، به شیوه ای سالم نیازهای اساسی خود را ارضا کنند. در این کتاب شما با چارچوب نظری و فنون و راهبردهایی برای تغییر طرحواره ها آشنا می شوید که راهگشای شما، برای درمان مبتلایان به مشکلات روان پزشکی پیچیده، مزمن و عود کننده است.
بک، مفهوم طرحواره را در شناخت درمانی مطرح کرد. اولین کتاب بک (۱۹۶۷) بر مفهوم طرحوارهی پیاژه صحه گذاشت. پیاژه طرحواره را ساختارهای شناختی نامید. بک این تعریف را کاملتر کرد و تعریف خود را ارائه داد: طرحواره ساختاری است برای غربال گری، کدگذاری و ارزیابی محرکهای بیرونی. طرحوارهها به افراد این امکان را میدهند تا تجارب محیطی را به شیوهای معنادار طبقهبندی و تفسیر کنند. (بک ۱۹۶۷، بک راش وامری، ۱۹۷۹)
طرحوارهها ساختار یا چارچوبیاند که در سالهای اولیهی زندگی، براساس تجربهی کودک و اطرافیان او شکل میگیرند، به تبیین تجارب و پردازش رویدادها کمک میکنند و به آنها معنا میبخشند. این سازهی شناختی پایدار که در طول دورهی کودکی یا نوجوانی شکل میگیرد، در سراسر عمر گسترش مییابد و تا پایان عمر نیز با فرد همراه اند.