از آن هنگام که روش های آماری و اندازه گیری های روانی مورد توجه قرار گرفت، پژوهش های روانشناسی به شیوه علمی گسترش یافت. امروزه روان سنجی و روان آزمایی به عنوان فنونی برای ساختن ابزارهای سنجش پدیده های روانی و اندازه گیری آنها به پیشرفت های چشم گیری دست یافته است. تا بدانجا که آزمون ها و دیگر ابزارهای سنجش خصایص روانی، در مدارس، مراکز بهداشت روانی، موسسات صنعتی، سازمان های کشوری و نظامی، و دیگر نهادهای اجتماعی، برای هدف های راهنمایی تحصیلی و شغلی، تشخیص های بالینی، و ارزش یابی به گونه گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند.
در بخش ۲ درباره کاربردهای روان آزمایی تحلیل جامعی از بسیاری از رایجترین آزمونها و چگونگی استفاده یا کاربردهای آنها بیان شده است. این بخش، با رئوس کلی از واژهها و مفاهیم اساسی که مربوط به کاربرد آزمون هاست شروع میشود. در فصل ۸، روشهای مصاحبه مورد بحث قرار گرفته است. مصاحبه همانند سئوالات مستقیم، روشی برای گردآوری اطلاعات به صورت تعامل کلامی است. مصاحبه نه تنها به صورت سنتی به عنوان روش اصلی گردآوری اطلاعات عمومی روان شناختی مرسوم است، بلکه اطلاعات به دست آمده از مصاحبهها مکمل مهمی برای نتایج آزمون فراهم میکنند. فصلهای ۹ و ۱۰ شامل آزمونهای انفرادی توانایی افراد است. در این فصل ها، نه تنها در مورد آزمونها بلکه درباره نظریههای هوش که زیربنای آنهاست مطالبی یاد خواهید گرفت. در فصل ۱۱ اندازه گیری در آموزش و پرورش را با تأکیدی بر آموزش ویژه پوشش داده ایم. در فصل ۱۲ آزمونهای گروهی توانایی انسان ارائه شده است. فصل ۱۳ آزمونهای سازمان یافته شخصیت و فصل ۱۴ آزمونهای فرافکن شخصیت را در بر میگیرد. در فصل ۱۵ درباره نقش مهم رایانهها در عرصه سنجش شده است. همچنین نفوذ روانشناسی شناختی، که امروزه برجستهترین مکتب در میان مکاتب متعدد تفکر در روانشناسی است مورد بررسی قرار میگیرد. (کلوگ، ۲۰۰۳؛ لیهی و داؤد، ۲۰۰۲؛ و این اشتاین و وی، ۲۰۰۳)