چگونه می توان لاکان را با سیاست مربوط ساخت؟ لاکان همان روانکاو مرموزی نیست که از قلمرو مسائل سیاسی فاصله گرفته است؟ این یکی از واکنش های احتمالی ای است که عنوان این کتاب بر می انگیزد. واکنش مزبور حاوی دو گونه اعتراض متمایز در باب نگارش این کتاب است. اولین اعتراض مربوط است به ایده در هم آمیزی روانکاوی و امر سیاسی. این ایده ای است که از قرار معلوم هر دو گروه روانکاوان و دانشمندان علوم اجتماعی با آن بیگانه اند. متخصصان علوم اجتماعی که از مخاطبان احتمالی این کتاب به شمار می آیند همواره به فروکاستن ساحت اجتماعی یا عینی به تحلیلی در سطح فردی یا ذهنی بدگمانند و در این باره دلایل خود را دارند. تردیدی نیست که باید از احاله روانشناختی یا به عبارتی درک پدیده های اجتماعی سیاسی با ارجاع به نوعی شالوده روانشناسانه ذاتِ روان اجتناب کرد. همچنان که دنیس رانگ به درستی نشان داده است که استفاده از احاله روانشناختی در مطالعه مسائل اجتماعی سیاسی، روانکاوان را به حق نزد مورخان، جامعه شناسان و دانشمندان علوم اجتماعی بدنام کرده است.