سبد خرید شما خالی است.
بارت، نقد و حقیقت را در سال 1966 در بحبوحه ی مباحثه های قلمی دو جناح نقد نو و نقد قدیمی فرانسه، در پاسخ به محافل کهنه اندیش ادبی و دانشگاهی نوشت، و در آن از نقد نو که آن را نقد تأویلی می نامد در مقابل نقد کهنه و به قول او نقد فرهنگستانی دفاع کرد. نقد و حقیقت در مجموعه ی آثار بارت جای ویژه ای دارد و در آن او از ساختگرایی به پسا ساختگرایی و هرمنوتیک نزدیک می شود. از آزادی نقد در بازنگری آثار کلاسیک با برداشتی نو دفاع می کند و اثر را دارای معناهایی چندگانه می داند که سبب می شود ناقدان بتوانند در زمان های گوناگون از زاویه های مختلف درباره ی آن سخن بگویند.