نمای خارجی حمله و خشونت، خشم است. تظاهر کنندۀ جدایی طلبی که در سمت راست عکس میبینید، در همین لحظه افسر پلیس کانادایی را مورد ضرب و شتم قرار داده و تظاهر کنندهای که در سمت چپ قرار دارد آمادۀ زدن است. هر چند نمیدانیم پیش از این لحظه چه اتفاقی افتاده است. آیا پلیس نیز به تظاهر کننده حمله کرده است؟ آیا فرد تظاهر کننده در دفاع از خود به عمل پرداخته و یا خشونتش بدون تحریک قبلی اتفاق افتاده است؟ آیا پاسخ به حمله یک تم خشم به شمار میرود؟ راه اندازی رایج و جهان شمول برای فراخوانی خشم؟ نظریه پردازان هیجان تمهای متفاوتی را برای خشم مطرح کردهاند اما شواهدی موجود نیست که نشان دهد یکی از این تمها اصلی به شمار میرود در واقع شاید تمهای متعددی برای این هیجان وجود داشته باشند.
مؤثرترین موقعیت برای فراخوانی خشم در خردسالان - کاری که روانشناسان تحولی برای مطالعه این هیجان انجام میدهند - مزاحمت فیزیکی است: گرفتن بازوهای کودک به نحوی که او نتواند خود را آزاد کند. این استعارهای از رایجترین دلیل خشم در کودکان و بزرگسالان به شمار میرود. وقتی فردی در کاری که قصد انجامش را داریم تداخل ایجاد میکند، اگر فکر کنیم که تداخل تعمدی بوده و نه تصادفی یا اگر معلوم شود که فرد مزاحم انتخاب کرده که مزاحم ما شود، خشممان قویتر خواهد شد. ناکامی توسط هر چیزی حتی شیئی بیجان نیز میتواند خشم تولید کند. حتی شکست در حافظه یا توانایی خود ما نیز میتواند ما را ناکام نماید. هنگامی که فردی در تلاش است تا به ما آسیب فیزیکی وارد کند، خشم و ترس، پاسخهای احتمالی به شمار میروند.