اینیاتسیو سیلونه مکتب دیکتاتورها را در سال 1938، همزمان بانان و شراب، نوشت. ترجمه ی آلمانی این رمان در 1938 در زوریخ منتشر شد، اما نسخه ی ایتالیایی آن بیست و چهار سال بعد، یعنی سال 1962، انتشار یافت. این رمانِ استعاری داستان دو امریکایی مشکوک است؛ یک جوجه دیکتاتور و دیگری مشاور ایدئولوژیک او. این دو برای آموختن شگردها و رموز دیکتاتوری به اروپا، سرزمینی که در زمینه ی دیکتاتوری تجربه هایی غنی دارد، سفر کرده اند. در سفر خود با یک تبعیدی ایتالیایی آشنا می شوند که عمر خود را در راه مبارزه با دیکتاتوری گذرانده است. گفت وگوی سه نفره ی طنزآمیزی میان این دو امریکایی و تومازو در می گیرد. رشته ی این گفت وگو در دست تومازو است که بی شک خودِ سیلونه است. این واقعیت به گفته های تومازو اعتباری قابل ملاحظه می بخشد، زیرا برآمده از تجربه های عملی سیلونه در راه مبارزه با دیکتاتوری است.