«تفسیر طبری» یکی از آثار ارزشمند زبان و ادبیات فارسی است که در این کتاب، منتخبی از برخی بخش های آن آمده است. «محمد دهقانی» نگارنده ی این اثر، تاثیر این کتاب را روی ذهن و زبان ایرانیان آن قدر عمیق و ماندگار می داند که معتقد است باید تفسیر طبری را یکی از منابع اصلی زبان فارسی و فرهنگ ایرانی دانست. به همین دلیل است که این کتاب از کتاب های هم دوره ی خود ارزش و اهمیت بسیار بیشتری دارند. ملک الشعرا بهار شاعر، ادیب و نویسنده ایرانی معتقد است که در ایران مورخانی مانند ابوریحان بیرون، علی بن حسین مسعودی و ابوعلی مسکویه، آثار گرانبهایی دارند، اما هیچ یک در تاریخ نگاری و تفسیر به اندازه ی طبری رنج نبرده است. تفسیر طبری در اصل به زبان عربی نوشته شده، اما با توجه به این که سامانیان در رقابت با سایر فرقه های مذهبی و سیاسی بودند، منصور بن نوح سامانی، دستور داد تا این کتاب به زبان فارسی ترجمه شود. این کتاب پس از تاریخ طبری، کهن ترین شاهکار نثر فارسی در تاریخ ایران است.