سبد خرید شما خالی است.
ده سالی است که «گفتمان» واژه ای مد روز شده است. آن را بی هدف و غالباً بی آنکه تعریف کنند در متن ها و بحث های علمی به کار می گیرند. اکنون گفتمان به واژه ای مبهم و گاه بی معنا بدل شده است که حتی زمانی که آن را با دقت به کار می برند در هر بستری معنایی متفاوت دارد. اما در بسیاری از موارد منظور از «گفتمان» این است که زبان در چارچوب قالب هایی ساختاربندی شده و مردم به هنگام مشارکت در حوزه های مختلف حیات اجتماعی در گفتار خود از این قالب ها تبعیت می کنند. مثال های آشنای آن نیز گفتمان «پزشکی» و «گفتمان سیاسی» است. تحلیل گفتمان هم تحلیل این قالب هاست.