قانونهای فیزیک بر حسب کمیتهای متفاوت، جرم، طول، زمان، سرعت، چگالی، مقاومت، دما، شدت نور، شدت میدان مغناطیسی و بسیاری کمیتهای دیگر بیان میشوند. هر یک از این اصطلاحها معنایی دقیق دارند که بخشی از زبان مشترکی را تشکیل میدهند که فیزیکدانان و سایر دانشمندان به کمک آن با هم ارتباط برقرار میکنند. وقتی فیزیکدانی اصطلاح انرژی جنبشی را به کار میبرد، همه فیزیکدانهای دیگر بلافاصله منظور او را میفهمند. همین طور هر یک از این اصطلاحها نشانگر کمیتی است که میتوان آن را در آزمایشگاه اندازه گرفت و درست همان طور که باید در مورد معنی این اصطلاحها توافق وجود داشته باشد، یکاهای مورد استفاده در بیان مقدار آنها نیز باید مورد قبول باشد. بدون این توافق، دانشمندان نمیتوانند نتیجه آزمایشهای انجام شده در آزمایشگاههای مختلف را به یکدیگر منتقل و آنها را مقایسه کنند.