روان شناسی، علم مطالعه رفتار و فرایندهای ذهنی و روان شناسی تربیتی شاخه ای از روان شناسی است که به مطالعه دو موضوع مهم آموزش و یادگیری می پردازد. هدف روان شناسی تربیتی آن است که: الف) به معلمان و مربیان کمک کند تا بهتر آموزش دهند، ب) به دانش آموزان و فراگیران کمک کند تا بهتر یاد بگیرند و ج) به هر دوی آن ها کمک کند تا مسائل و مشکلاتی را که در فرایند آموزش - یادگیری با آن روبه رو می شوند، حل و فصل کنند. با این تعریف و هدف، برای موفق شدن در دو موضوع مهم آموزش و یادگیری، معلم موفق و کارآمد، معلمی است که یک مجموعه ویژگی ها و مهارت هایی را با هم داشته باشد... .
روانشناسی تربیتی، شاخهای از روانشناسی است که به مطالعۀ آموزش و یادگیری در موقعیتهای آموزشی میپردازد. (ولفلک ۲۰۱۳)، روانشناسی تربیتی را علم شناخت و بهبود آموزش و فرایندهای یادگیری میداند. وی خاطرنشان میسازد که روانشناسان تربیتی از دانش و روشهای روانشناسی و دیگر رشتههای مرتبط برای مطالعه یادگیری و تدریس در موقعیتهای زندگی روزمره استفاده میکنند. روانشناسان تربیتی بررسی میکنند که وقتی کسی یا چیزی معلم یا والد (یا کامپیوتر)، مطلبی ریاضی یا شنا یا رقص را به شخص دیگری (دانش آموز یا همکار یا یک گروه) در جایی کلاس یا تئاتر یا باشگاه یاد میدهد چه اتفاقی رخ میدهد. (گیج و برلاینر ۱۹۹۲) معتقدند روانشناسی تربیتی دانش جذاب و مهیجی است که اگرچه یک قرن پیش، برخی از دانشمندان از جمله رویس از دانشمندان از جمله رویس ۱۸۹۱ و جیمز ۱۸۹۹ آن را هنری برای تدریس موفق در کلاس به حساب میآوردند، در چند دهه اخیر به عنوان یک رشته علمی که دارای نظریه و روش تحقیقی خاص خود است شناخته شده است.