روان شناسی، علم مطالعه رفتار و فرایندهای ذهنی و روان شناسی تربیتی شاخه ای از روان شناسی است که به مطالعه دو موضوع مهم آموزش و یادگیری می پردازد. هدف روان شناسی تربیتی آن است که: الف) به معلمان و مربیان کمک کند تا بهتر آموزش دهند، ب) به دانش آموزان و فراگیران کمک کند تا بهتر یاد بگیرند و ج) به هر دوی آن ها کمک کند تا مسائل و مشکلاتی را که در فرایند آموزش - یادگیری با آن روبه رو می شوند، حل و فصل کنند. با این تعریف و هدف، برای موفق شدن در دو موضوع مهم آموزش و یادگیری، معلم موفق و کارآمد، معلمی است که یک مجموعه ویژگی ها و مهارت هایی را با هم داشته باشد
روانشناسی و تعلیم و تربیت، دو حوزۀ بسیار وسیع از دانش بشری هستند که در زندگی انسانها نقش مهمی ایفا کرده اند، اما این دو رشته علمی به طور اختصاصیتر به کار مدارس و تحصیل و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ارتباط پیدا میکنند. ممکن است برای ما این پرسش مطرح باشد که وقتی دانش آموزان با روانشناسی و تعلیم و تربیت به طور جداگانه سر و کار دارند، چه نیازی به روانشناسی تربیتی (روانشناسی تعلیم و تربیت) وجود دارد؟ در پاسخ به این پرسش، باید بگوییم که روانشناسی تربیتی چیزی است بیش از مجموع اجزای تشکیل دهنده آن، یعنی خود به عنوان شاخهای مستقل در روانشناسی و تعلیم و تربیت مطرح است. بنابراین لازم است که اهمیت آن برای خواننده روشن شود. به همین جهت، هدف آموزشی کلی این فصل، معرفی موضوع و محتوا و فواید و کاربردهای روانشناسی تربیتی است.