حادثه اتمی چرنوبیل حادثه هسته ای فاجعه باری بود که در روز 6 اردیبهشت 1365 (26 آوریل 1986) در نیروگاه چرنوبیل در اوکراین رخ داد. انفجار و آتش سوزی در در رآکتور شماره 4 نیروگاه چرنوبیل باعث پخش مواد رادیو اکتیو در بخش بزرگی از غرب شوروی و اروپا شد. تصویر رسانه ای بازتاب داده شده از این حادثه هیچ گاه حتی پس از گذشت سال ها از این حادثه کامل نبود و نتوانست عمق فاجعه رخ داده را به نمایش بگذارد. داستانی که رسانه ها و دولت وقت از این حادثه روایت کردند با داستانی که شاهدان عینی ماجرا امروز روایت می کنند، بسیار متفاوت است، در آن زمان کمتر کسی از میان مردم می دانست چه خبر است. مقامات دولتی در تلاش برای حفاظت از خود مردم را فریب دادند. آن ها به مردم اطمینان دادند همه چیز تحت کنترل است و هیچ خطری آن ها را تهدید نمی کند. با این حال تا کنون آثار مختلفی درباره این حادثه منتشر شده است، یکی از مهمترین آن ها «صداهایی از چرنوبیل» نام دارد کتابی که نویسنده بلاروسی آن سوتلانا الکسیویچ از سوی آکادمی سوئد برنده جایزه ادبی نوبل 2015 اعلام شد. این کتاب رمان نیست، یک گونه از نویسندگی است که نویسنده آن را با عنوان «رمان جمعی» معرفی می کند. آلکسیویچ از کسانی که از همان صبح انفجار درگیر حادثه شدند، گفت و گوهای متفاوتی انجام داده است، از آتش نشان های درگیر ماجرا گرفته تا همسران و فرزندان معلول، فیزیک دان ها، دانشمندان و ... در این مصاحبه هر فرد از زاویه دید خود به ماجرا نگریسته است و این داستانی چند جانبه را روایت می کند.