سبد خرید شما خالی است.
خواننده ی رمان با نویسنده ی رمان همراه می شود و تخیل او را می پذیرد. خواننده حتی گاه متوجه فراموش کاری های نویسنده می شود. مثلاً اگر نویسنده در فصلی از رمان بنویسد، رنگ چشم فلان شخصیت آبی است و در جای دیگر بنویسد قهوه ای است، خواننده مچ او را می گیرد، اما در فیلم همه چیز آشکار است. در فیلم، بازیگری که برای نقش شخصیت تاریخی انتخاب شده، به اعتباری، آن آدم تاریخی را از دست نویسنده و فیلمساز بیرون آورده و از آن خود می کند. این است که نویسنده و کارگردان فیلم های تاریخی اگر فراموش شوند،خاطره ی آن بازیگر از خاطرها نمی رود.