کتاب حاضر، از جمله متونی است که با توجه به ساختار و محتوایش میتواند تا حدی در رفع مشکلات موجود در این زمینه مؤثر باشد و جایگاه از دست رفتهی سنجش و ارزیابی و تدوین گزارش را به آن بازگرداند. این کتاب که نویسندگان آن از جمله افراد سرشناس در حوزهی روانشناسی بالینی به شمار میروند، ضمن مرور مفاهیم بنیادین حوزهی سنجش و ارزیابی، به بررسی مفصل روشها و ابزارهای مورد استفاده در فرایند سنجش و ارزیابی معایب و مزایا و نحوهی استفاده از آنها نیز پرداخته است. علاوه براین، دربارهی آزمونهای روان شناختی، طبقات و انواع آنها و ملاکهای به کارگیری و انتخابشان برای سنجش و ارزیابی مراجعان نیز توضیحات مفصلی آمده است. چهار فصل پایانی کتاب هم به مباحث تخصصی در زمینهی نتیجه گیری از یافته ها، شیوهی گزارش نویسی، سبک نگارش و معیارهای اخلاقی حاکم بر حوزهی سنجش و ارزیابی و تدوین گزارش اختصاص یافته است که چون در دانشگاهها کمتر به آنها میپردازند، احتمالا برای خوانندگان ناشناختهتر باشند که همین مسئله ارزشمندی و کاربرد کتاب حاضر را افزایش میدهد. در اینجا از ارائه توضیحات بیشتر دربارهی ساختار و محتوای کتاب اجتناب میکنیم.