دستنامه تشخیصی و آماری اختلالات روانی(DSM) تلاشی است از سوی انجمن روان پزشکان آمریکا برای یکدست کردن نظام تشخیصی بالینگران حوزه بهداشت روان و تا بحال پنج ویرایش آن منتشر شده است. این دستنامه با ویرایش های پیاپی در 60 سال گذشته، در تلاش بوده که تعریفی عملیاتی و مستقل از نظرات فرد ارزیاب ارائه نماید و این نظام طبقه بندی به تدریج به یک مرجع استاندارد اقدامات بالینی در زمینه بهداشت روان تبدیل شده است.
از آنجا که توصیف دقیق فرایندهای زمینه ای آسیب شناختی بیشتر اختلالات روانی امکانپذیر نیست، باید بر این نکته تأکید نمود که ملاک های تشخیصی فعلی بهترین توصیف موجود درمورد نحوه بروز و تشخیص گذاری اختلالات روانی توسط بالینگران آموزش دیده است. هدف از تدوین DSM ارائه یک راهنمای کاربردی، کارا و قابل انعطاف در سامان بخشی اطلاعاتی است که بتواند به تشخیص دقیق و درمان اختلالات روانی کمک کند. این راهنمای تشخیصی و آماری، ابزاری برای بالینگران، یک منبع آموزشی اساسی برای دانشجویان و بالینگران و مرجعی برای پژوهش گران این رشته محسوب می شود. DSM مورد استفاده بالینگران و پژوهشگران زیادی با دیدگاه های مختلف (زیستی، روان پویشی، شناختی، رفتاری، بین فردی، خانواده/ سیستم ها) است که همه آنها تلاش می کنند برای انتقال ویژگی های اساسی بیمارانشان به یک زبان مشترک دست یابند. اطلاعات و یافته ها برای تمام متخصصانی که با جنبه های مختلف بهداشت روان سروکار دارند. ملاک های تشخیصی موجز و صریح هستند و هدف از ارائه آنها تسهیل ارزیابی عینی تظاهرات علائم در محیط های مختلف بالینی - بستری، سرپایی، بیمارستان روزانه، روانپزشکی رابط -مشاور، مطب های خصوصی، و مراقبت های اولیه و نیز مطالعات همه گیرشناختی اختلالات روانی جمعیت عمومی است. در عین حال DSM-5 ابزاری است در جهت گردآوری و ارائه آمارهای صحیح بهداشت عمومی در زمینه میزان های هم ابتلایی و مرگ و میر اختلالات روانی. نهایتاً ملاک های تشخیصی و متون مربوطه بعنوان یک درس نامه عمل می کنند که برای دانشجویانی که در ابتدای دوره حرفه ای، برای فهم و تشخیص اختلالات روانی نیاز به شیوه ای ساختار یافته دارند و نیز برای متخصصانی که برای اولین بار به یک اختلال نادر برمی خورند، کمک شایانی می کنند.