اگرچه عوامل خارجی (از جمله شرایط اقتصادی، فشارهای محیطی و سلامت) در شرایط انسان نقش دارند، اما بخش بزرگی از این شادی انسان به «نگاه» وی بازمی گردد. احساس، واکنش و خوشحالی افراد در برابر عوامل بیرونی عمدتا نتیجه طرز فکر، باورها، نگرش و گفت وگو با خویش است. به وسیله مهارت های رفتاردرمانی عقلانی هیجانی می توان عضلات هیجانی، رضایت خاطر و خوشحالی را در افراد پرورش داد. زیرا رفتاردرمانی عقلانی هیجانی، به افراد کمک می کند تا ناراحتی ها و اعمال و رفتار ناکام کننده خویش را کنار بگذارند و به اهدافشان دست یافته، زندگی شادتری داشته باشند. نگارنده در جلد دوم از مجموعه کتاب های خودیاری به موضوع خوشحالی پرداخته و موانع دست یابی به آن مهارت ها و راهکارهای افزایش خوشحالی را بیان کرده و مهم ترین روش را روش رفتاردرمانی عقلانی هیجانی معرفی کرده است. برخی از مباحث کتاب عبارت اند از: چرا نمی توانیم خوشحال باشیم؟؛ (ABC) درست فکر کردن؛ فقط حقایق: چگونه بایدها را بی اثر کنیم؛ «هیچ وقت با هم حرف نمی زنیم»: کار روی مشکلات رابطه؛ و «فکر می کردم دارم می میرم!»: کنار آمدن با وحشت زدگی و اضطراب. در پایان هریک از این مباحث یک «خودآزمایی» آورده شده است.