در عصر حاضر که با جهانی شدن مترادف است، گذار اقتصادی با عناوینی؛ مانند «جهان فراصنعتی»، «جامعه اطلاعاتی»، «اقتصاد نوآوری»، «اقتصاد دانش»، «اقتصاد شبکه ای»، «اقتصاد دیجیتالی»، «اقتصاد بی وزن»، «اقتصاد الکترونیکی» و سرانجام «اقتصاد مجازی» خوانده شده است، شرایط و ویژگی های مدیریت در کسب و کارهای کنونی سبب شده است که پارادایم توسعه نیز تغییر کند. تسهیل جریان های بین المللی مواد، سرمایه، نیروی کار ماهر، فناوری و آزادسازی بازارها سبب شده است که فرآیندمداری به عنوان یکی از عوامل کلیدی کسب و کارهای مدرن درآید. در اقتصاد و تجارت نوین که از ارکان آن، انقلاب فناوری ارتباطات و اطلاعات است، ساختارهای وظیفه ای کم رنگ شده و جابه جایی عوامل تولید، کالاها و خدمات و در یک کلام، تولید و تجارت، با هدف کسب رضایت حداکثری مشتریان و مخاطبین در یک بستر فرآیندی و زنجیره ای از اقدامات ارزش آفرین ساماندهی می گردد. لذا می توان گفت شرکت ها و سازمان های امروزی، باید برای کسب مزیت در اندیشه تغییر الگوهای مدیریتی کسب و کارهای خود باشند، شیوه مدیریت بر مجموعه ای از حوزه های وظیفه ای در شرایط کنونی دیگر پاسخگوی پیچیدگی های مدیریت و تجارت در بازارها نیست، لذا کسب و کارهای پیشرو باید به مدیریت بر فرآیندهایی اساسی خود که بر تولید محصولات و ارایه خدماتشان به مشتریان تاثیر می گذارد، روی آورند.