سبد خرید شما خالی است.
ابوریحان محمد بن احمد بیرونی(۳ ذیحجه ۳۶۲ – بعد از سال ۴۴۲ ه.ق)، دانشمند و ریاضی دان، همه چیزدان، ستاره شناس، تقویم شناس، انسان شناس، هندشناس، تاریخ نگار، گاه نگار و طبیعی دان ایرانیدر سده چهارم و پنجم هجری است. بیرونی را از بزرگ ترین دانشمندان مسلمان و یکی از بزرگ ترین دانشمندان ایرانی در همه اعصار می دانندهمچنین، او را پدر انسان شناسی و هندشناسی می داننداو به زبان های خوارزمی، فارسی، عربی، و سانسکریت مسلط بود و با زبان های یونانی باستان، عبری توراتی و س ریانی آشنایی داشت. بیرونی یک «نویسنده بی طرف» در نگارش باورهای مردم کشورهای گونه گون بود و به پاس پژوهش های قابل توجهش، با عنوان ا ستاد شناخته شده است.