مبحث فوکوس گروه در حقیقت مبحث جدیدی نیست. در حوزه ی علوم اجتماعی، توضیح بوگاردوس از مصاحبه های گروهی را می توان در لابه لای اولین آثار منتشرشده دید. مصاحبه های گروهی همچنین در زمان جنگ جهانی دوم نقش قابل توجی در برنامه های پژوهشی کاربردی جامعه شناسی ایفا کرده است، از جمله می توان به تلاش هایی اشاره کرد که اقناع تبلیغاتی را مورد بررسی قرار می داد و نیز میزان تأثیر آموزش های داده شده به گروه ها را بررسی می کرد.
فوکوس گروه ها به مثابه شکلی از پژوهش کیفی، اساساً مصاحبه ی گروهی اند، اگرچه نه به شکل مواجهه پرسش های یک پرسشگر و پاسخ های شرکت کنندگان در پژوهش. در عوض، تأکید بر تعامل درون گروه است، براساس عناوینی که پژوشگر مشخص می کند و معمولاً نقش میانجی را برعهده می گیرد. شاخص فوکوس گروه ها استفاده ی صریح از تعامل گروه برای تولید داده و به دست آوردن نگرشی است که بدون تعامل در یک گروه در کم تر جایی قابل دسترس است.