کتاب «ارتباط درمانی: چه بگوییم و چه وقت بگوییم» نوشته پل واکتل میتواند برای گروههای زیر مفید باشد:
1. دانشجویان روان درمانی و روان شناسی: این کتاب به آنها کمک میکند تا تکنیکها و مهارتهای لازم برای برقراری یک ارتباط مؤثر در فرآیند درمانی را فرا بگیرند.
2. متخصصان روان درمانی: حتی پس از سالها تجربه، درمانگران ممکن است به دنبال راههای بهبود تکنیکهای خود باشند. این کتاب میتواند منبعی جدید برای یادگیری و بازنگری در مهارتهای ارتباطی باشد.
3. مشاوران و مربیان: افرادی که در زمینه مشاوره یا مربیگری فعالیت میکنند نیز میتوانند از مفاهیم و راهبردهای ارتباطی مطرح شده در این کتاب بهره برداری کنند.
4. افرادی که به ارتقاء مهارتهای ارتباطی خود علاقهمند هستند: کتاب نه تنها برای متخصصان در زمینه درمان است، بلکه هر کسی که به بهبود مهارتهای ارتباطی خود و فهم عمیقتر از ارتباطات انسانی علاقهمند است میتواند از آن بهرهمند شود.
5. افرادی که در زندگی شخصی یا حرفهای خود با چالشهای ارتباطی مواجه هستند: درک بهتری از چگونگی و زمانهای مناسب برای بیان فکر و احساس خود میتواند به آنها کمک کند تا به روابط سالمتر و موثرتری داشته باشند.
در نهایت، این کتاب به هر کسی کمک میکند که میخواهد به توسعه فهم خود از ارتباطات انسانی و چگونگی برقراری ارتباطات موثر و درمانی کمک کند.
کتاب «ارتباط درمانی» اثر پل واکتل، به جستجوی پاسخهای دقیق و عمیق به سوالاتی مانند «چه بگوییم؟» و «چه وقت بگوییم؟» میپردازد. این جستجو به جهت فهمیدن حقیقت وجودی ارتباط میان دو فرد، درمانگر و بیمار، انجام میشود؛ ارتباطی که بیمانند، هدفمند، عمیق و بالاخره انسانی است.
واکتل در این کتاب به فهم و تفسیر حالت روحی و روانی بیمار میپردازد و چگونگی انتقال این درک و فهم به بیمار را بررسی میکند. او تأکید بسیاری بر تاثیر افکار و احساسات شخصی درمانگر در فرایند درک تخصصی از وضعیت بیمار دارد. این فرایند فنی و عملیاتی است که به درمانگران مجرب کمک میکند تا در موقعیتهای پیچیده و چالش برانگیز، بهترین تصمیمها را اتخاذ کنند.
با تمرکز بر «کیفیت» ارتباط، واکتل به عنصر حیاتی و مؤثر «نحوه بیان» درمانگر میپردازد. او معتقد است که ظرایفی وجود دارد که در لحظه میتواند تاثیر زیادی در موفقیت یا شکست روند درمان داشته باشد. بدون توجه به این ظرایف، مسیر درمان میتواند از مسیری مثبت و درمان بخش به مسیری تخریبآور منحرف شود.
همچنین، واکتل به توضیح «چگونگی» و «چه زمانی» موارد خاصی را مطرح کردن میپردازد تا فرایند شفا و تغییر را بیشتر تسهیل کند. او به بررسی این مسائل میپردازد که چگونه با بیان درست و در زمان مناسب، میتوان به بیمار کمک کرد تا با حقایق دشوار و خواستههای وحشتآور خود مواجه شود، بدون آنکه احساس ارزش خود را از دست بدهد.
کتاب با بررسی موضوعات مختلف مانند معالجه گفتاری، پویشهای روانی چرخه ای، مداخلات اتهامی، کاوش، تایید و تغییر و غیره، به تعمیق و توسعه فهم ما از ارتباط درمانی و تکنیکهای آن میپردازد.
در نهایت، «ارتباط درمانی» نه تنها یک منبع ارزشمند برای دانش آموزان و متخصصان روان درمانی است، بلکه برای هر کسی که به فهم عمیقتر ارتباطات انسانی علاقهمند است، یک راهنما و الهام بخش خواهد بود.
این کتاب از کار و تجربه تدریس، نظارت و ارائه کارگاه برای دانشجویان و متخصصانی در سطوح متفاوت برداشت شده است. در بیان جزییات تعاملهای بالینی با بیماران، تعاملهای خودم با دانشجویان تحت نظارتم، سعی کردم از ناشناخته ماندن آنها اطمینان یابم. نه تنها اسامی، بلکه برخی جزییات شرح حال بیماران به منظور اطمینان از حفظ حریم زندگی خصوص آنان تغییر داده شدند. ماهیت موضوع این کتاب، نیازمند غنای آن از نظر جزییات بالینی است. بسیاری از گفت و گوها به شیوهای استقرایی، حول مثالی عینی از کار بالینی بنا شدهاند و هدف من همه جا توانمندسازی خواننده در جهت مشاهده دقیق چگونگی کاربرد اصول توصیف شده در تعامل بالینی واقعی است. به ویژه در فصلهای پایانی، گزیدههای مفصلی از جلسات را به منظور معنادار کردن چگونگی اجرای گفت و گوی میان بیمار و درمانگر و چگونگی پیشبرد فرایند حل و فصل ارائه کرده ام؛ گرچه بدون شک قصد دارم مؤثر باشم و تأکیدم بر جزییات بالینی عینی نیز تا حدی به منظور پیشبرد همین منظور طراحی شده است.