توسعه، یک مفهوم چند بعدی شامل ابعاد اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی است. در چند دهه گذشته، آنچه بیش از همه مورد توجه کارشناسان و تولیدکنندگان بخش کشاورزی قرار گرفته، افزایش تولید محصولات با توجه به نیاز روزافزون جمعیت بوده است. البته نیم نگاهی نیز به ایجاد و توسعه نهادهای اجتماعی بخش کشاورزی و روستایی شده است. در این میان، بیشتر نگاهها به رشد بخش کشاورزی اختصاص یافته و کمتر توسعه آن مورد توجه واقع شده است. افزایش تولید و درآمد بدون توجه به شاخصهای عدالت، برابری بهره برداری پایدار از منابع و حفظ محیط زیست بر خواسته از این نگاه غالب به روند برنامه ریزی در این بخش بوده است، اما برای پیادهسازی مفهوم واقعی توسعه، توجه به بعد زیست محیطی از ضرورتهای اصلی است و لازم است در فرایند تولید محصولات کشاورزی اصول زیست محیطی برای حفظ و پایداری روند توسعه کشاورزی مورد توجه علمی و کاربردی قرار گیرد. بر اساس نظر کارشناسان، کاهش فقر در جامعه، افزایش درآمد کشاورزان، امنیت غذایی و پایداری بوم نظام از هدفهای اصلی کشاورزی در هزاره سوم است. این مهم از طریق استقرار نظام کارآمد و اثر بخش کشاورزی پایدار، به ویژه در کشورهای در حال توسعه قابل استقرار و نهادینهسازی است.