کتاب حاضر را می توان این گونه توصیف کرد: قرائت والاترین بن مایه های نظری ژاک لاکان در کنار و از طریق موارد و مصادیق نمونه نمای فرهنگ توده ای معاصر؛ کتابی که برای آشنایی با اصول عقاید لاکانی (به مفهوم الاهیاتی کلمه) بی رحمانه از فرهنگ مردمی بهره برداری می کند و آن را چونان ماده ای سهل الوصول برای توضیح نه فقط ابهامات بنای نظری عظیم لاکان، بلکه گاهی همچنین برای توضیح جزئیات ظریف تری به کار می گیرد که در برداشت های مسلط دانشگاه از نظریه های لاکان مغفول مانده است. بخش نخست کتاب می کوشد ساحت امر واقعی لاکانی را بپروراند. بخش دوم سه رهیافت تازه درباره ی هیچکاک را پیش می کشد. بخش سوم از نظریه ی متأخر لاکان بهره می گیرد تا نتیجه گیری هایی چند در خصوص حوزه ی ایدئولوژی و سیاست عرضه کند، سپس راه تازه ای برای مفهوم پردازی درباره ی گسست میان مدرنیسم و پست مدرنیسم پیشنهاد می کند. کتاب با تحلیلی از پارادوکس های درونی مفهوم دموکراسی به پایان می رسد.