سبد خرید شما خالی است.
کارل راجرز بانی مکتب «شخص محوری» بود که در بین سال های 1902-1987 می زیست. او معتقد بود که مراجعان تنها کارشناسان جهانی درونی خویش هستند و متخصص حرفة مشاوره شخص محور قادر به ایجاد یک رابطه مطمئن است که ضمن آن مراجع، به کشف و به کارگیری منابع درونی خویش برای تغییر، رشد و شکوفایی دست می یابد. نگارنده با به کار بردن مثال ها و استفاده از تمرین های مختلف در این کتاب رویکرد مشاوره شخص محور را با توجه به هسته درمانی آن توضیح داده و روشن ساخته که خصوردرمانی، چگونه در یک فرایند مشاوره ای شکل می گیرد. از جمله مباحث کتاب عبارت اند از: تاریخچه ای کوتاه از تکامل رویکرد شخص محوری؛ فرض های فلسفی بنیادین؛ شروط شش گانه؛ مراحل دست یابی به شخص با کارکرد کامل در مشاوره؛ اهمیت ارتباط در مشاوره؛ و اهمیت چالش و انعطاف ناپذیری.