در ادامه به نمونههایی از نگارش غیررسمی و رسمی اشاره کرده ایم.
نگارش غیر رسمی: فکر میکنم او یک بازنده است.
نگارش رسمی: انتخابهای پرریسک و اشتباه وی، موجب میشود تا تمامی افراد و چیزهایی را که عزیز میدارد، فرزندان، همسر، دوستان و تاج و تخت پادشاهی را از دست بدهد.
در این مثال، اولین عبارت غیر رسمی است. نویسنده با استفاده از کلمه «من» به صورت اول شخص صحبت و نظر خود را بیان میکند. نویسنده از اصطلاح عامیانه بازنده استفاده میکند که استفاده از آن در یک متن نامناسب است؛ همچنین نویسنده از عبارت کوتاه شده بازنده رسمی است استفاده میکند. اگر ضمیر او در این جمله در وسط یک پاراگراف قرار داشت، ممکن بود درک اینکه نویسنده به چه کسی اشاره میکند آسانتر شود؛ با این حال به عنوان یک جمله ساده نمیتوان متوجه شد آیا نویسنده تصور میکند بهترین دوستش، سگش، یا یک ستاره دنیای موسیقی یک بازنده است!