سبد خرید شما خالی است.
طبقه تشخیصی اختلالات ارتباطی شامل موارد زیر است:
اختلال زبان، اختلال صوت گفتار، اختلال فصاحت با شروع در کودکی (الکنت)، اختلال ارتباط اجتماعی (عملی) و اختلالات ارتباطی نامعین. تفاوتهای جنسیتی در ایجاد ارتباطات اولیه ممکن است منجر به نرخ شیوع بالاتر اختلالات ارتباطی در پسران در مقایسه با دختران شود. با توجه به ویژگیهای مرتبط با اختلالات ارتباطی و ارتباط با سایر حوزههای رشدی، اختلالات ارتباطی دارای میزان بالایی از هم ابتلایی با سایر اختلالات عصبی رشدی مانند طیف اختلال درخودماندگی، اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD)، اختلال یادگیری خاص، اختلال رشد ذهنی یا ناتوانی ذهنی اختلالات روانشناختی مانند اختلالات اضطرابی و برخی بیماریهای طبی مانند اختلالات تشنج، ناهنجاریهای خاص کروموزومی میباشند.