اختلال وسواسی اجباری علاوه بر آشفتگی درونی و اضطراب طاقت فرسا، احساس گناه، شرمساری و مسئولیت افراطی زیادی را برای بیمار به همراه دارد و در زندگی شخصی، خانوادگی، شغلی و اجتماعی او نیز اختلال های جدی ایجاد می کند و زندگی فرد را با محدودیت های گسترده ای مواجه کرده و کیفیت کلی زندگی او را پایین می آورد. تکنیک های ارائه شده در این کتاب همگی از پشتوانه پژوهشی برخوردار است و به گفته متخصصان این حوزه مؤثرترین نوع درمان برای اختلال وسواس هستند. کتاب با زبانی ساده و قابل درک نگاشته شده است و یک برنامه عملی غلبه بر وسواس را معرفی می کند و می تواند نیاز درمانگران به تدوین یک برنامه عملی گام به گام را برطرف سازد. نویسندگان این کتاب از نظریه پردازان و درمانگران پیشرو جهان در زمینه اختلال وسواس و درمان شناختی رفتاری هستند. توصیه می کنیم تمام درمانگرانی که با بیماران مبتلا به وسواس سر و کار دارند این کتاب را مطالعه کنند.
این راهنمای درمانی به شرح یک برنامه شناختی- رفتاری برای درمان وسواس می پردازد که شامل چیزی بین ۱۷ تا ۲۰ جلسه درمانی است. دو جلسه نخست به ارایه الگوی شناختی-رفتاری وسواس، تشریح برنامه درمانی و گردآوری اطلاعات در خصوص تصویر بالینی خاص بیمار اختصاص می یابد که این اطلاعات شامل تاریخچه وسواس بیمار، کشف چگونگی شروع و سیر اختلال، شناسایی عوامل برانگیزان افکار وسواسی و مزاحم گوناگون و نیز پیدا کردن الگوهای اجباری (آیین مندی ها) و اجتنابی بیمار می باشد. درمانگر همچنین در طی این دو جلسه ضمن آموختن خودبازنگری به بیمار به همراه وی به ایجاد سلسله مراتبی از تمرینات رویارویی و جلوگیری از پاسخ (آیین مندی) اقدام می کند.
درمان رویارویی و جلوگیری از پاسخ (آیین مندی) شامل فرایندهای زیر است:
مواجهه زنده (رویارویی در زندگی واقعی) شامل کمک به بیمار برای رویارو شدن با محرک هایی است که افکار وسواسی را بر می انگیزانند. این محرک ها می توانند: اشیاء، کلمات، تصاویر یا موقعیت ها باشند. به عنوان مثال لمس کردن روشویی در یک مکان عمومی می تواند افکار وسواسی مربوط به آلودگی و میکروب را برانگیزاند.
رویارویی تجسمی در بردارنده درخواست از بیمار برای تصور کردن افکار و یا موقعیت های برآشفته کننده با تمام جزئیات آنها است. هدف اصلی از این فرایند کمک به بیماران به منظور رویارویی با پیامدهای وحشتناکی است که به زعم آنان در صورت عدم انجام آیین ها روی خواهد داد. مثلا این رویارویی تجسمی می تواند در بردارنده تصور دچار شدن به بیماری های مسری جنسی به خاطر نشستن کافی دست ها پس از استفاده از یک توالت عمومی و به دنبال آن مورد سرزنش واقع شدن از سوی دوستان و خانواده باشد.