اتیسم و یا سندرم آسپرگر، اختلالی منحصر به فرد با تنوع وسیعی در رفتار است. از نشانه های اتیسم اختلالات پیچیده ای است که معمولا در نخستین سال های زندگی کودک آشکار شده و بیش تر با درجه هایی از عقب ماندگی ذهنی و در مواردی با گروه گسترده ای از سایر بیماری های جسمی همراه است و بر ارتباطات کلامی و غیر کلامی، تعامل اجتماعی و کارکردهای آموزشی کودک تاثیری منفی می گذارد. با توجه به حق بهره مندی کودکان دچار اتیسم از آموزش و پرورش ویژه ی خویش و لزوم کاهش تاثیرات منفی ناشی از وجود کودک اتیستیک در خانواده، در اختیار داشتن منابع علمی و پژوهشی هم چون: سبب شناسی، مهارت های اداره ی خود، روش های یاددهی یادگیری، روش های گسترش روابط بین فردی و اجتماعی ضرورت دارد. بر همین اساس نگارنده در کتاب حاضر، راهبردهایی عملی برای موفقیت در زمینه ی انجام تکالیف، آموزش گروهی، ارتباط، مهارت های اجتماعی و... را عرضه کرده است.