سبد خرید شما خالی است.
دویدم و دویدم به مورچه ای رسیدم
مورچه رو کلّه قند بود براش کوهی بلند بود
کوه سفید و شیرین مورچه بپر به پایین
بابام داره قند شکنو تیز می کنه کوهتو ریز ریز می کنه یه وقت تو رو جیز می کنه
خدا نکرده مفتی از اون بالا می افتی نگی به من نگفتی!
این شعر و نه شعر دیگر، کتاب گربه به من میو داد را شکل داده اند. شاعر در این کتاب، ضمن آنکه به ادبیت شعرها توجه داشته، به مایه گرفتن از بیان عامیانه و نیز نگاه کودکانه دل بسته است.