برنامه ریزی محیطی را روش عملی دستیابی به توسعه پایدار می دانند، گسترش الگوی زیست شهری با افزایش نیاز به منابع غیر قابل جایگزین طبیعی باعث بروز بحرانهای زیست محیطی شده و مسئله محیط زیست را به یک مسئله اجتماعی تبدیل کرده است، که باید پاسخی به آن داده شود. برنامه ریزی محیطی تلاش می کند تا با تکیه بر رویکرد اجتماعی اکولوژیک به تبیین اجتماعی مسائل زیست محیطی بپردازد و رویکردها و راهکارهای مناسب را برای ایجاد جامعه انسانی-اکولوژیک که در آن بین ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی در قالب سیستمی یکپارچه تعادل برقرار باشد، مطرح نماید.
فهرست جدول ها
فهرست شکل ها
فهرست نمودارها
پیشگفتار
فصل اول: مفاهیم پایه در برنامه ریزی محیطی
فصل دوم: برنامه ریزی محیطی و پایداری توسعه
فصل سوم: رویکرد اجتماعی، اقتصادی و اکولوژیک
فصل چهارم: سیستم های اکولوژیکی و اجتماعی، قوانین سیستمی پشتیبان حیات
فصل پنجم: عوامل محیطی تعیین کننده ظرفیت اکوسیستم ها
فصل ششم: شاخص های اندازه گیری پایداری زیست محیطی
فصل هفتم: شاخص های کاربردی در برنامه ریزی محیطی شهری و منطقه ای
فصل هشتم: ردپای اکولوژیکی، مفاهیم، چارچوب، روش های برآورد و کاربرد آن
فصل نهم: اکوسیستم های شهری، پایدار، الگو و راهکار رشد هوشمند شهری و منطقه ای
فصل دهم: شهر اکولوژیک، چارچوب و روش های شهر، منطقه و روستا شهرهای...
منابع