یکی از پرسشهای اساسی در مورد رسانه ها، این است که بهترین شیوه برای تنظیم فعالیتهای رسانه ای، جلوگیری از تعدی و تجاوز آنها به حقوق مردم و نیز دفاع از حقوق و آزادیهای رسانهای در برابر تعدیات احتمالی دولتها کدام است؟
در پاسخ به این پرسش، نظرها و راه حلهای مختلفی مطرح شده است. این راه حلها به مرور زمان در کشورهای مختلف جهان آزمایش و نقاط قوت و ضعف آنها تا حد زیادی روشن شده است. در ارائه این راه حل ها، عواملی چون مبانی سیاسی حکومت، ساختار فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و مذهبی نقش داشتهاند و هر کشوری متأثر از عوامل و شرایط خاص خود راه حلی را برگزیده است. بنابراین به طور قاطع نمیتوان گفت که کدام راه حل بر دیگری برتری دارد و در نتیجه یک راه حل را برای همه کشورها تجویز کرد، اما در خصوص راه حل اتخاذ شده در یک کشور خاص میتوان به نقد و بررسی پرداخت و آن را با عوامل محاط آن کشور، مناسب یا نامناسب ارزیابی کرد.
شیوههای مختلف برای تنظیم گری فعالیتهای رسانهای را میتوان در قالب سه نظام دسته بندی کرد…
مقدمه
بخش اول: بنیادهای نظری حقوق رسانه
گفتار اول: آزادی بیان
گفتار دوم: آزادی اطلاعات
گفتار سوم: استقلال رسانه ها
گفتار چهارم: تکثرگرایی رسانه ای
گفتار پنجم: نظام دهی رسانه ها
بخش دوم: تأسیس رسانه ها و فعالیت در آن ها
گفتار اول: تأسیس رسانه ها
گفتار دوم: فعالیت در رسانه ها
بخش سوم: حدود آزادی های رسانه ای
گفتار اول: انواع حدود و مشروعیت آن ها
گفتار دوم: امنیت ملی
گفتار سوم: اسرار دولتی
گفتار چهارم: حریم خصوصی
گفتار پنجم: مالکیت های فکری
گفتار ششم: هتک حرمت
گفتار هفتم: اخلال در دادرسی ها
گفتار هشتم: تبلیغات گمراه کننده
بخش چهارم: مسئولیت های ناشی از بیان های مجرمانه و زیان بار
گفتار اول: مسئولیت کیفری ناشی از بیان های مجرمانه
گفتار دوم: مسئولیت مدنی ناشی از بیان های زیان بار
منابع و مآخذ
چاپ سیزدهم ویراست 3: با تجدید نظر