در خصوص تاریخچه مددکاری اجتماعی حرفه ای که به صورت قانونی و علمی شروع شده باشد، بیشتر اندیشمندان و صاحب نظران انگلستان را نخستین کشوری می شناسند که اقدامات اولیه را برای سر و سامان دادن یا شکل دادن به خدمات اجتماعی انجام داده است. از دلایل آن هم می توان به نقش کلیسا در حمایت از گروه های نیازمند و فقیر اشاره کرد. این حمایت ها تا اواخر قرن پانزدهم ادامه پیدا کرده بود، تا اینکه شیوع بیماری طاعون موجب از بین رفتن ۲۵ درصد از مردم آن کشور و افزایش شمار بیکاران و ولگردان و گدایان و نیز مهاجرت روستاییان به شهرها شد. بدین سبب دولت انگلیس قانون معروف به قانون فقرای الیزابت را تصویب کرد. برخی از منابع سال تصویب این قانون را ۱۵۹۸ و برخی دیگر ۱۶۰۱ می دانند. بر اساس این قانون افراد نیازمند حمایت در سه گروه قرار می گرفتند:
۱. بیکاران سالم، یعنی آنهایی که قابل استخدام بودند ولی به علت بیکاری از راه تکدی گری زندگی می کردند؛
۲. معلولان، کهن سالان، بیماران و کسانی که توانایی کار کردن نداشتند؛ یعنی در واقع متکدیانی که قابل استخدام نبودند؛
۳. افراد بی سرپرست زیر ۱۸ سال.
همچنین بر اساس این قانون، وظایفی در قبال افراد دسته های مذکور به دولت واگذار شد که عبارت بود از تلاش به منظور یافتن کار برای گروه اول و تأمین مخارج زندگی آنها در زمان بیکاری، ایجاد مؤسسات مخصوص (نوانخانه) برای نگهداری گروه دوم و دسته بندی گروه سوم و سپردن کودکان به کلیسا و به کار گماردن نوجوانان در مزارع یا مشاغل دیگر. هدف از وضع این قانون آن بود که نوعی احساس مسئولیت در قبال فقرا ایجاد شود و به تدریج بسط و گسترش یابد.
پیشگفتار
به جای مقدمه
فصل اول: تاریخچه مددکاری اجتماعی
فصل دوم: کلیات (تعاریف، روشها و ارزش ها)
فصل سوم: مددکاری اجتماعی و سایرعلوم
فصل چهارم: مشکل در مددکاری اجتماعی
فصل پنجم: اصول مددکاری اجتماعی
فصل ششم: گروههای هدف در مددکاری اجتماعی
فصل هفتم: فرایند مددکاری اجتماعی
فصل هشتم: مهارتهای مددکاری اجتماعی
فصل نهم: گزارشنویسی در مددکاری اجتماعی
فهرست منابع
واژه نامه انگلیسی به فارسی