کتاب جریانات بزرگ در عرفان یهود، مخصوصاً برای آن عده از دانشجویانی که در زمینۀ عرفان تخصّص ندارند، جذّاب است زیرا شرحی است دلکش که نمایشی از قابلیت و مهارت شولِم را به عنوان مفسّری توانا در تفسیر حکایات رمزی و عرفانی و روشن کردن دقایق و ظرایف آن، به نمایش می گذارد که بدون هیچ ابهامی، بی آنکه اغلب به ارائۀ نظرات عجیب و بی منطق منجر شود در همۀ زمینه های فرهنگی ظرایف و مفاهیم عمیق را به روشنی توضیح می دهد و ما را با آن ها آشنا می سازد.
عرفان یهود از آن حیث که شولِم برمی شمارد، عرفانی است پویا و سرزنده امّا در عین حال غبار کهنگی و تیره بختی بر آن نشسته است. او امید دارد بار دیگر این عرفان به تازگی رسد و زاینده گردد. مطالعۀ عرفان یهود، در تاریخ ادیان و رشتۀ دین پژوهی ضرورت است و برای عرفان مسیحی، مایۀ عبرت امّا برای عرفان اسلامی، مایۀ دلگرمی زیرا در قیاس با آن، میتوان به عمق عرفان اسلامی رسید.