کتاب فو که ترجمه ای از اثر معروف موسوم به مطالعاتی درباره هیستری است از حیث تاریخی و توجیهی حائز اهمیت و از حیث آموزشی در حیطة علم مربوطه یک نقطه آغاز محسوب می گردد. این کتاب در اصل نقطه عطف شروع دومین انقلاب در تاریخ روانپزشکی مدرن و معرفی کننده نخستین روش تبیین شده روان درمانی ، تحت عنوان روانکاوی بود. مطالعه دقیق این اثر جهت ورود به قلمرو روان درمانی ، در کل ، و روانکاوی ، به طور اخص ، گامی الزامی و اجتناب ناپذیر بوده و به منزله سنگ بنای ابتدایی در برپایی تشکیلات عظیم و متنوع روان درمانی است .
اثر فوِ مراحل گذر از هیپنوتیزم به پالایش روانی و سپس ختم آن به روانکاوی را شامل می شود. بیماران مورد بحث در این کتاب در زمره ده بیمار مشهور تاریخ روانکاوی اند که مطالعه سرگذشتشان بر هر کارآموزی در فن روانکاوی الزامی است . این کتاب همچنین زادگاه اولین اصطلاحات رایج در حوزه روانکاوی و نخستین تقسیم بندی های قراردادی در تشکیلات روانی ـ ذهنی انسان می باشد. در این کتاب فاصله جسم و روان به حداقل خود رسیده و تجربیات عینی مولفین خود را که منجر به بروز تحولی اساسی در فرایندهای حوزه علوم روانی ـ رفتاری و کشف قلمرو شگفت انگیز ناخودآگاه گردید در معرض سنجش دانش پژوهان و محققین قرار می دهد.
زیگموند فروید (1856-1939) یکی از بزرگترین ذهن های قرن بیستم و بنیانگذار مدرسه روانکاوی روانشناسی است. برخی آثار او Ego و Id؛ یک طرح تحلیل روانی؛ بازدارنده ها؛ علائم و اضطراب؛ سخنرانی های مقدماتی جدید در زمینه تحلیل روانی؛ تمدن و نارضایتی آن و غیره می باشند.