آنچه ما در این کتاب جمع آوری کردیم موفقیت و شکست هایی است که احساس کردیم می تواند فرآیندهای پنهان در داوری های بالینی را آشکار سازد، همان فرآیندهایی که معلوم می کرد درمانگر چه می کند و چرا می کند.
ذکر این نکته لازم است که در تحلیل و بحث درباره موردهایی که مطرح کردیم، یک فرض ضمنی وجود داشت و آن اینکه درمان یک فرآیند تعاملی است، یعنی شامل تبادل و ارتباط بین دو انسان است. گاهی اوقات ما بر جزئیات خاص درمان متمرکز شده ایم، اما هر جا که ممکن بود خیلی زود به مرکز توجه در این همایش بر می گشتیم، یعنی اینکه چطور آدمی بودیم؟ نقش ما چگونه بر مراجع تاثیر گذاشت؟ خودنگره مراجعان چگونه ما را تحت تاثیر قرار داد؟
تاریخچه نگارش این کتاب، بر میگردد به برگزاری همایشهای بنیاد لکنت آمریکا، با هدف افزایش توافق و تفاهم بین ممتازترین آسیبشناسان گفتار؛ یکی از اولین همایشها راجع به مهمترین جنبۀ درمان؛ یعنی ماهیت تعامل بین درمانگر و مراجع بود.
این کتاب که مدتی نایاب شده بود، محصول همان همایش است. اگرچه منشأ آن به سالها قبل بر میگردد، اما در سال ۱۹۹۵ نیز اطلاعات آن همان قدر روشنگر و آگاهی بخش است که در سال ۱۹۶۸ و ما نیز به سبب تقاضاهای فراوان آن را تجدید چاپ کردیم.