توسعه صنایع روستایی به عنوان یکی از مهمترین سیاستگذاری های توسعه روستایی کشور محسوب می شود. در این راستا شناخت وضع بهره وری صنایع می تواند نقش موثری در افزایش کارایی به ویژه در شرایطی که اقتصاد کشور با محدودیت عوامل تولید مواجه است، ایفا کند و در برنامه ریزی، اتحاد سیاستها و راهبردهای توسعه صنایع روستایی اهمیت به سزایی داشته باشد.
در این مقاله، صنایع روستایی کشور با استفاده از آمار و اطلاعات پرسشنامه ای، شاخصه ای مختلف بهره وری جزیی و کل عوامل تولید در گروه های مختلف محاسبه شده و سپس با استفاده از روش تاکسونومی عددی، رتبه بندی شده است. نتایج نشان می دهد که صنایع روستایی از صرفه های اقتصادی به مقیاس برخوردار بوده و کشش نهاده سرمایه در تمامی گروه های صنایع روستایی بیشتر از نیروی کار و مواد اولیه بوده است. این نتایج بیانگر آن است که توسعه صنایع روستایی نیازمند سرمایه گذاری های بیشتر می باشد. نتایج به دست آمده از روش تاکسونومی عددی بیانگر این است که بهره وری گروه صنایع غذایی و آشامیدنی در بین گروه های هشت گانه صنایع روستایی رتبه اول را به خود اختصاص داده است.