این کتاب گزاره های منطقی اقتصادی رفتار فرد را در انتخاب هایی که روزانه با آن روبه روست، یعنی انتخاب های سیاسی، به کار می گیرد. این رهیافت با رهیافت فیلسوفان سیاسی به مسئله ی سیاست در زندگی اخلاقی انسان از این لحاظ تفاوت دارد که فرض اصلی آن درباره ی سازماندهی فردگرایانه جامعه است در اجتماع فرد اصل است، و محاسبات او بر مبنای گزاره های منطقی اقتصادی که جنبه ی عقلانی دارد، انجام می گیرد.
بیوکنن و تالوک در این کتاب به رشته ای از پرسش ها پاسخ مثبت می دهند. این پاسخ ها، کتاب آن ها را از آنچه در سنت فلسفه ی سیاسی و نظریه ی سیاسی رایج است، متمایز می کند. در واقع، آن ها بین رشته ی علوم سیاسی و رشته ی اقتصاد پیوند برقرار می کنند و کار خود را «بین رشته ای» می نامند. اگر منطق اقتصادی در خصوص تصمیم گیری های سیاسی از سطح قانون اساسی تا کوچک ترین تصمیم گیری ها کاربردپذیر باشد، در این صورت شاید بتوان به بسیاری از منازعات نظری سیاسی پایان داد، یا دست کم مبنای بسیاری از اختلافات سیاسی را منافع اقتصادی دانست.
نظریه انتخاب جمعی باید بر اساس فرضهایی باشد که به ماهیت واحد جمعی ربط دارد. دولت چیست؟ یا به بیان دقیقتر دولت را چه گونه باید درک کرد؟
اگر مفهوم ارگانیک (سازمند) پذیرفته شودف نظریۀ انتخاب عمومی تا حد زیادی ساده میشود، جمع به فرد تبدیل میشود و تحلیلگر فقط باید در جست و جوی مقیاس یا الگوی زیربنایی ارزش باشد که باعث اقدام مستقل دولت میشود. ممکن است ساختن گزارههای از لحاظ عملیاتی معنادار در خصوص این کنش بسیار مشکل باشد، اما با این حال میتوان بدون توجه زیاد به پل زدن میان ارزشهای فردی و ارزشهای اجتماعی مباحث مفیدی را مطرح کرد. دولت سازمند سازمان یافته یک وجود، یک الگوی ارزش و یک انگیزش است؛ غیر از افراد بشر که مدعی عضویت در آن اند. در واقع واژۀ فرد جای چندانی در مفهوم اصیل سازمند ندارد. وجود فرد انسانی جزئی لاینفک از یک ارگانیسم (سازواره) بزرگتر و با معناتر میشود. این رهیافت یا نظریۀ جمع تا حدودی هم به عنوان تفسیری اثباتی از کیفیات معین واحدهای جمعی واقعی و هم به عنوان فلسفه سیاسی، هنجاری سودمند است. با این حال، مفهوم مورد بحث، اساسا مخالف سنن فلسفی غرب است که در آن فرد انسانی، جوهر اصلی فلسفی به شمار میرود.