از چاپ نخست مجموعه دو جلدی ضد روش کمابیش هشت سال گذشته است؛ با این حال، در طول این سال ها، على رغم انتشار آثار فراوان در حوزه روش کیفی نه تنها از اقبال خوانندگان و محققان حوزه علوم انسانی به این کتاب کاسته نشده، بلکه بر محبوبیت آن نیز افزوده شد. بی تردید چنین استقبالی برای هر نویسنده ای مایه مباهات و دلگرمی است، چرا که نه تنها نشان از علاقه خوانندگان به قلم و شیوه بیان کتاب دارد بلکه بیانگر درک نسبتا درست نویسنده از نیازهای قشر دانشجو و محقق کشور نیز است. بر این اساس، تصمیم بر آن شد که دوجلدی ضد روش در قالب یک جلد و با ویراستی تقریبا جدید دوباره در دسترس خوانندگان عزیز قرار گیرد. از آنجا که مباحث مطرح در کتاب هنوز اهمیت و جامعیت خاص خود را از دست نداده و با عنایت به اینکه تحولات چندان متفاوتی نیز در حوزه روش کیفی در طول این سال ها رخ نداده است، لذا نگارنده نیازی به بازنگری عمیق و همه جانبه کتاب با افزایش حجم و دامنه آن دست کم در این بازه زمانی احساس نمی کند، در مقابل، هم نگارنده و هم ناشر محترم و جدید کتاب تلاش کرده اند عمدتا بر ویرایش ادبی و رفع برخی نقائص دستوری و روان سازی بیشتر متن متمرکز شوند تا اثری دقیق تر و خواندنی تر در دسترس خوانندگان قرار گیرد.
یکی از پرسش هایی که در طول این سال ها به ذهن خوانندگان کتاب خطور کرده و پیوسته در مورد آن از بنده جویا شده اند، عنوان خاص و شاید نامتعارف ضد روش بوده است. منظور از ضد روش چیست و چرا باید روش کیفی را ضد روش تلقی کرد؟ مفهوم روش به طور متعارف و تاریخی عمدتا با رویکردهای عینگرا و اثباتی تداعی شده است. بر همین اساس، هر زمان از روش بحثی به میان آمده، فرض بر آن بوده که منظور از آن روش های اثباتی، کمی، آماری و مبتنی بر منطق علوم طبیعی است. لذا، عنوان این کتاب با این هدف ضد روش گذاشته شد تا روشن شود که مفهوم روش را نباید الزام چارچوب علوم طبیعی، علوم اجتماعی عین گرایا منطق صوری و آماری درک کرد. گرچه عنوان ضد روش ممکن است تداعی کننده عنوان کتاب ضد روش فایرآبند نیز باشد، اما فایرآبند هرگز کتابی با این عنوان ننوشته است. کتاب وی علیه روش نام دارد نه ضد روش.