در ابتدای این فصل، با جیمز آشنا شدید. افرادی مانند جیمز از خطرناکترین افراد جامعه هستند که میزان بالای رفتار مجرمانۀ آنها به طور مداوم نسبت به خلافکاران دیگر در طول بزرگسالی بازتاب مییابد. (برای مثال، هارپر و هاری ۱۹۹۴، پورتر بیرت و بوئر ۲۰۰۱)
سبک شخصیتی جیمز، اغلب در افرادی اتفاق میافتد که مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی تشخیص داده میشوند. ظاهر آنها جذاب، فریبنده، نافذ و متقاعده کننده است، اما این مسئله باعث خود تمرکزی (تمرکز بر خود) و در مورد جیمز باعث سبک زندگی مجرمانه میشود. همۀ بیماران با شخصیت ضد اجتماعی، مرتکب جرم و جنایت نمیشوند؛ اگرچه بسیاری از آنهایی که توسط متخصصان بالینی تشخیصگذاری شده اند، سابقه کیفری دارند. این مسئله دقیقا بازتاب این واقعیت است که رفتار مجرمانه آنهاست که این افراد را مورد توجه روانشناسان و روان پزشکان قرار میدهد. با وجود این، ویژگیهای رفتاری افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی، این بیماران را مستعد جرم و جنایت میکند و غیرقانونی بودن یکی از مثالهایی است که 5-DSM از بیتوجهی شخصیتهای ضد اجتماعی که نسبت به دیگران نشان میدهند ارائه میکند. در توصیف اختلال افرادی که به عنوان شخصیتهای جامعه ستیز، سوسیوپات یا گهگاه غیر اجتماعی شناسایی و ارجاع شده بودند، این واژهها گهگاهی به جای یکدیگر استفاده شده اند. در حقیقت، در شرایط و موقعیتهای اصلاحی، واژههای جامعه ستیزی و اختلال شخصیت ضد اجتماعی برای دههها اشتباه گرفته شده است. بسیاری از محققان و متخصصان بالینی به جای پیروی و تبعیت از معیارهای DSM و برعکس، بر استفاده از مفهوم جامعه ستیز ادامه داده اند. با این حال تشخیص اینکه اختلال شخصیت ضد اجتماعی و جامعه ستیزی یکسان نیستند، بسیار با اهمیت میباشد. (برای مثال هارت وهاری ۱۹۹۷)