آنچه روانپزشکی را مشخصا از سایر رشته های طب متمایز می کند، اتکای بی حد و حصر آن بر مصاحبه بالینی و کشف علایم و نشانه هایی است که مراجع بیان می کند. روانپزشک بودن بدون همسو شدن با ذهن و زبان بیمار، ناممکن است و برای این همسویی باید به دانشی مجهز بود که بتواند ما را در شناسایی همه علائم حتی آنها که به نظر ساده می رسند، یاری دهد.
برای درک مراجع به عنوان فردی که قرار است تمام دردها، نگرانی ها و مسائلش را با ما به عنوان روانپزشک در میان بگذارد، شاید بیش از هر چیز باید دانست، این کتاب آغاز مسیر دانستن برای درک نشانه هاست و دانستن هیچگاه تمام نمی شود...
برای اینکه قبل از خواندن این کتاب انرژی کافی داشته باشید، همواره این جمله مورگان فریمن را در خاطر داشته باشید که می گفت: من همیشه به بچه هایم می گویم اگر روی زمین دراز بکشید دیگران از روی شما رد خواهند شد، ولی اگر به راه رفتن ادامه دهید، دستی، بالاخره دستی پیدا خواهد شد که در کنار شما بایستد و کسی که شما را ببیند ...