اگرچه کهربا و آهن ربا نزد یونانیان باستان شناخته شده بودند، الکترودینامیک به عنوان موضوعی کمّی کمتر از صد سال است که رشد و توسعه پیدا کرده است. کاوندیش آزمایش های چشمگیرش در الکتروستاتیک را بین سال های ۱۷۷۱ تا ۱۷۷۳ انجام داد. کولن انتشار تحقیقات تأثیرگذارش را از سال ۱۷۸۵ آغاز کرد. شروع تحقیقات کمّی در الکتریسیته و مغناطیس را می توان در این سال ها قلمداد کرد، تحقیقاتی که در مقیاس جهانی انجام شدند. پنجاه سال بعد فارادی اثر میدان های مغناطیسی و جریان های متغیر زمان را مورد مطالعه قرار داد. ماکسوله در سال ۱۸۶۴ مقاله ی مشهورش درباره ی نظریه ی دینامیکی میدان الکترومغناطیس را منتشر ساخت. بیست و چهار سال پس از آن یعنی در سال ۱۸۸۸، هرتز کشف اش در مورد امواج الکترومغناطیسی عرضی را منتشر کرد. این امواج که با سرعتی معادل با سرعت نور منتشر می شدند، سنگ بنای تجربی نظریه ی ماکسول را فراهم آوردند.