در عصر مدرنی که زندگی ما به صورت چشمگیری تحت تأثیر موارد مالی و پولی قرار دارد، داشتن دانشی در مورد بازارها و نهادهای مالی بسیار حیاتی است. کتاب «نهادهای پولی و مالی»، نوشته جف مدورا با ترجمه ابوالفضل شهرآبادی، در همین راستا برای آموزش و پرورش دانش مالی خوانندگان تلاش کرده است.
مبنای این کتاب، «financial institutions and markets» است که در سال ۲۰۰۶ به چاپ رسیده و شامل ۲۵ فصل میشود. همچنین باید ذکر کنیم که هشت فصل اول این متن قبلا تحت عنوان «بازارها و نهادهای مالی» ترجمه و منتشر شده است. این کتاب، با ترجمه فصل آخر و تأکید بر نهادهای مالی و پولی، عنوان جدیدی به خود گرفته است.
در بخش اول از این کتاب، خواننده با مفاهیم پایهای و کلیاتی از بازارها و نهادهای مالی آشنا میشود، که یک قدم اولیه و ضروری برای درک جهان مالی به حساب میآید.
بخش دوم به موضوع بانکهای تجاری پرداخته و نقش آنها در اقتصاد را مورد بررسی قرار میدهد.
در بخش سوم، پسانداز و اهمیت آنها در اقتصاد مورد بررسی قرار گرفته است، در حالی که بخش چهارم به شرکتهای تامین مالی و نقش آنها در بازار میپردازد.
بخش پنجم و ششم به ترتیب به موضوعات صندوقهای سرمایهگذاری مشترک و شرکتهای بیمه میپردازند.
در بخش هفتم، صندوقهای بازنشستگی و نقش آنها در اقتصاد و زندگی روزمره افراد مورد بررسی قرار میگیرد.
و در نهایت، در بخش هشتم، به شرکتهای اوراق بهادار و اهمیت آنها در بازار سرمایه پرداخته میشود.
در کل، این کتاب گامی بزرگ در جهت ارتقاء سطح دانش مالی و پولی خوانندگان خود بوده و میتواند منبعی معتبر و جامع برای دانشجویان، اساتید، تحلیل گران مالی و همچنین علاقه مندان به این حوزه باشد.
هر یک از انواع بازارهای مالی جهت پاسخگویی به نیازهای خاص مشارکت کنندگان در آن بازار ایجاد شده است. برای مثال، برخی مشارکت کنندگان ممکن است قصد سرمایهگذاری در دورههای کوتاه مدت را داشته باشند و در عوض برخی دیگر سرمایهگذاری در دورههای بلند مدت را برگزینند. همچنین ممکن است برخی مشارکت کنندگان در بازار سرمایهگذاری در داراییهای مالی پر ریسک را ترجیح دهند و در مقابل، برخی دیگر از هر گونه ریسک در سرمایهگذاری تا حد ممکن دوری کنند. برخی مشارکت کنندگان که کسری وجوه دارند، ترجیح میدهند که منابع مورد نیاز خود را از طریق استقراض دریافت کنند و این در حالی است که برخی دیگر ترجیح میدهند سهام انتشار دهند. انواع مختلفی از بازارهای مالی وجود دارد و هر بازار را میتوان با در نظر گرفتن ساختار سررسیدهای اوراق بهادار موجود در آن و یا ساختار مبادلات آن اوراق بهادار مشخص نموده و تمییز داد.