بازرگانان و شرکت ها از دیرباز به ابتکار خود روش هایی را برای حفظ اسرار تجاری و جلوگیری از افشای اطلاعات به خصوص در قراردادهای بزرگ، اتخاذ کرده اند تا با انعقاد یک قرارداد محرمانگی بین طرفین از این آسیب ها جلوگیری شود. این قرارداد، هر یک از طرفین تعهد می کند که اطلاعات و داده ها و فناوری که در جریان مذاکرات قراردادی از آن مطلع شده را افشا نکند و از آنها استفاده ننماید. اما با توجه به تنوع قراردادهای تجاری و صنعتی از یک سو و گسترش قلمرو و مصادیق اطلاعات و داده های فناوری و علمی محرمانه از سوی دیگر، و نیز با توجه به شیوه های جدید افشای اطلاعات، روش ها و شیوه های سنتی محتاج بازبینی و هماهنگی بیشتر است و لازم است ضمانت اجرای بهتر و مطمئن تری برای حفظ اطلاعات تجاری و صنعتی تهیه و تدبیر شود. بخشی از این ضمانت اجرا بر عهده قانون است، اما بخش مهم تر از آن در خود قرارداد است. علاوه بر این، تهیه و تنظیم قرارداد محرمانگی می تواند وقت و نیروی زیادی از طرفین بگیرد.