قصه ها همزاد بشرند و همراه او از درون غارها تا عرصه فضاهای مجازی سیر کرده اند؛ آن ها، حامل فرهنگ و تمدن اقوام، تجلی بخش عواطف آدمیان، ابزار سرگرمی و فراغت انسان، و در بسیاری موارد، همچون قصه های شهرزاد، وسیله مهار سرکشی ها و تندخویی های بشری بوده اند. قصه ها که متأثر از فرهنگ شفاهی، غالبا به صورت منثور روایت شده اند و اشکال منظوم نیز گاه، صورت دیگری از همین ها هستند، احوال و افکار و امیال طبقات مختلف جامعه، به خصوص طبقه فرودست را به تصویر می کشند و همچون ساغری بلورین، امواج فکری، فرهنگی، تاریخی و سرگذشت احوال بشر را در خود بازتاب می دهند.
این اثر تلاش می کند شناخت مخاطبان از ادبیات داستانی سنتی و جدید فارسی را تا حدودی وسعت بخشد. درباره ی این مجموعه در مقدمه می خوانیم: «مجموعه ی حاضر، شامل بیست مقاله ی کوتاه و بلندی است که طی یکی دو دهه ی گذشته، در حیطه ی ادبیات روایی فارسی و عموما در نشریات دانشگاهی کشور به چاپ رسیده است. برخی نوشته ها وجهی نظری دارند و برخی دیگر، جنبه ی عملی که در آن ها با رویکردی خاص به نقد و تحلیل متنی روایی پرداخته شده. مطالعه در قصه های سنتی، به ویژه قصه های زیبای مثنوی معنوی، بخش اعظم حجم کتاب حاضر را تشکیل می دهد و البته، تعدادی از مقالات کتاب هم به آثار داستانی معاصر، به ویژه رمان فارسی، اختصاص دارند.