تأثیر سوء استفاده از کودکان و تجربۀ رویدادهای آسیب زا بر آنها می تواند بلندمدت، مزمن و آسیب رسان باشد. شواهد نشان می دهد که درمان شناختی-رفتاری، رویکرد روان درمانی بسیار مفیدی است که به کودکان در غلبه بر این تأثیرات کمک می کند. این کتاب با بهره گیری از یک برنامۀ درمانی شناختی-رفتاری متمرکز بر رویداد آسیب زا و مبتنی بر شواهد به کودکان و نوجوانان 9 تا 15 ساله در حل نشانه های رویداد آسیب زا و بهبود مهارت های مقابله ای شان کمک خواهد کرد. این رویکرد که از 16 جلسۀ گام به گام تشکیل شده است، همراه با کودکان انجام می شود و شامل کاربرگ ها و فعالیت های لذت بخشی است که در آنها از کاردستی ها و وسایل هنری استفاده می شود. برنامۀ حاضر شامل چهار مرحله است که عبارت اند از:
1) تقویت بافت روانی-اجتماعی کودکان؛
2) افزایش مهارت های مقابله ای آنها؛
3) پردازش رویداد آسیب زا از طریق مواجهۀ تدریجی؛ و
4) پرداختن به مسائل و موضوعات خاص کودک و پیشگیری از عود.
در طول دورۀ درمانی، کودک از یک کتاب کار نیز استفاده می کند و کاربرگ ها، کارهای هنری و سایر فعالیت هایی که انجام می دهد را در آن ثبت می کند. اگرچه این رویکرد در قالب درمانی فردی طراحی شده، اما جلساتی نیز برای والدین و مراقبان در آن گنجانده شده است.
کتاب حاضر با ارائۀ کاربرگ های قابل کپی برداری و جلسات سرراست، منبع ارزشمندی برای تمام متخصصانی است که با کودکان دارای تجربۀ سوءاستفاده و دچار ضربۀ روحی شدید، کار می کنند.
برای استفاده از این راهنما درمانگران باید آموزشهای لازم در زمینۀ درمان شناختی - رفتاری و کار با کودکان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه ناشی از سوء استفاده را دریافت کرده باشند. رویکرد TF-CBT در این کتاب به صورت گام به گام توصیف میشود. این برنامه در قالب جلسات تقریبا یکساعته طراحی شده است؛ اما از آنجایی که گاهی اوقات پردازش رویداد آسیبزا به کندی انجام میگیرد جلسات مواجهه (مرحلۀ سوم) ممکن است تا دو ساعت هم ادامه داشته باشند. ساختار جلسات در تمام طول درمان ثابت است؛ هر جلسه با بیان هدف کلی آغاز شده و در ادامه به اهداف خاص و مواد مورد نیاز برای آن جلسه اشاره میشود. به طور کلی جلسات درمانی با مرور جلسه قبل و تکالیف خانگی و تعیین دستور جلسه آغاز میشوند؛ در ادامه، کودک در فعالیتهای مربوط به هر یک از جلسات شرکت کرده و با مشخص شدن تکالیف خانگی و انجام یک فعالیت لذت بخش، جلسۀ درمان را ترک میکند. رویکرد گام به گام حاضر به عنوان الگویی برای بکارگیری راهبردهای درمانی طراحی شده است. بنابراین درمانگران باید در استفاده از این برنامه منعطف بوده و نیازها و نگرانیهای خاص هر یک از کودکان را مد نظر داشته باشند. حرکت تدریجی و انتخاب عناصر درمانی مستلزم مهارت و تجربه درمانگر در کار با کودکان است.