ویدووسون نه تنها کتابی را ارائه کرد که خواندن آن برای هر کسی که به TA معاصر علاقمند است، ضروری به نظر می آید بلکه مطالب خواندنی مهمی را در مورد TA در زمینه وسیع تر و حوزه های دگرگون شده روان درمانی و روان شناسی عرض می کند.
تحلیل رفتار متقابل، سیستمی چند منظوره و کلی از روان درمانی است. تحلیل رفتار متقابل: ۱۰۰ نکته کلیدی تحولات در این زمینه را با هم تلفیق کرده است. مفاهیم و اطلاعات پیچیده را قابل فهم تر ساخته و راهنمای عملی را برای چگونگی استفاده از این تئوری و ارتقاء مهارت های روان درمانی در عمل مهیا نموده است. این کتاب مفاهیم زیر را در بر می گیرد:
- فلسفه، تئوری، روش ها و نقدهایی در مورد رویکردهای مهم TA
- دیدگاه های TA در مورد ارتباط درمانی
- تشخیص، بستن قرارداد و برنامه ریزی درمانی با استفاده از TA
- راهنمای عیب یابی برای اجتناب از دشواری های شایع
همان طور که خواندن این کتاب برای کار آموزان درمانگری TA ضروری است، برای افرادی که برای امتحان خود را آماده می کنند و همین طور برای درمانگران با تجربه نیز ضروری است. مارک ویدوسون مربی و ناظر درمانگران TA است و در گلاسکو زندگی می کند، مطب خصوصی دارد و روان درمانی و نظارت را برای افراد و زوج ها ارائه می کند.
مهمترین روش درمانی در این رویکرد، روان درمانی گروهی است. روش اصلی در این درمان اینست که درمانگر به بررسی فشارها و سردرگمیهای مراجع میپردازد و هرچه آگاهی و هشیاری مراجع افزایش مییابد، این فشار را مورد تأیید قرار میدهد. در روان درمانی گروهی، درمانگر به مسائل ظالمانه و غیر قابل تحملی نظیر تبعیض نژادی، تبعیض جنسی، ترس از همجنسگرایی، آزار سالمندان، تبعیض طبقاتی و سیستمهای ظالمانه دیگر میپردازد که مستلزم رشد آگاهی افراد در مورد نادیده گرفتن و بازیهای قدرت است. خصوصا با توجه به این مطلب که موارد بالا با توجه به تنوع شرکت کنندگان در فعالیتهای گروهی، مجالی برای بروز پیدا میکنند، افزایش برابر طلبی و داشتن روابط گروهی در بین اعضای گروه، هدف مهمی در گروههای روانپزشکی بنیاد گرا به شمار میرود. گروهها بر قراردادهای دسته جمعی و گروهی به عنوان قواعد کار تأکید میکنند. در قرارداد گروهی، توافقی برای پرهیز از بازی قدرت مخصوصا استفاده نکردن از حقههای حذف کردن یا اختیار دادن و هم اینطور اجتناب از ایفای نقشهای نجات دهنده آزار دهنده و قربانی در مثلث نمایش صورت میگیرد. (کارپمن ۱۹۶۸)
آگاهی از فشار و اقدام برای مقابله با آن در درون و بیرون از گروه درمانی افزایش مییابد. از آن جایی که جامعه نیاز به پیشرفت دارد، فعالیت اجتماعی به عنوان امری ضروری تلقی میشود. البته به شرط آنکه به مردم در چنین جامعه قدرت داده شود. در چنین محیطی که افراد به صورت متقابل از یکدیگر حمایت میکنند، شرکت کنندگان در گروه تشویق میشوند تا با والد انتقاد کنندهشان و هم اینطور با پیشنویس زندگیشان مواجه شوند و آنها را شکست دهند.