کسانی که عقاید احمقانه شان را ابراز می کنند اغلب بسیار حساسند. هر قدر عقاید کسی احمقانه تر باشد کمتر باید با او مخالفت کرد. کسی که سزاوار نام انسان باشد همیشه احساس ندامت می کند و این خود محکی برای شناختن انسان هاست. میلیون ها و میلیارد ها آدم توی این دنیا هست که همشون می تونن بی تو زندگی کنن. اما آخه چرا من نمی تونم؟! این درد رو کجا ببرم؟! من نمی تونم بی تو زندگی کنم! کاری که هر کسی می تونه بکنه، کاری که از یه بچۀ پنج ساله بر می آد از من بر نمی آد.
دنیا را باید عوض کرد. باید همه باهم متحد بشن تا دنیارو عوض کنن. ولی آخه اگه همه می تونستن باهم متحد بشن دیگه برای چی دنیارو عوض کنن؟ از همین می ترسم. به کسی یا چیزی عادت می کنی، اون وقت اون چیز یا اون کس قالت می گذاره. اون وقت دیگه هیـچ چیـز برات باقی نمی مونه.
کلمات همیشه مالِ دیگران است. یک جور میراثی که مثل آوار روی آدم خراب می شود. چون آدم همیشه به زبانی حرف می زند که ساخته ی دیگران است. آدم در ایجاد آن هیچ دخالتی نداسته و هیچ چیز مال خودش نیست. کلمات حکم پول تقلبی را دارند که به آدم قالب کرده باشند.