روانشناسی صنعتی و سازمانی (Industrial-organizational psychology) را در ایران با نام روانشناسی صنعتی می شناسند. روانشناسی صنعتی شاخه ای از علم روانشناسی است که نظریه ها و اصول روانشناسی را در سازمان ها پیاده می کند. این شاخه از دانش، بر افزایش باروری در محیط کار و مواردی همچون شرایط مناسب فیزیکی و ذهنی کارمندان تمرکز دارد. مطالعه رویکردها و رفتار کارکنان، ارزیابی شرکت ها و برگزاری دور ه های رهبری سازمان از جمله وظایف روانشناسان سازمانی است.
روانشناسی صنعتی سازمانی از جنبههای متعدد همانند حرفههای حسابداری یا حقوق یک حرفه است. در بعضی از ایالتهای آمریکا، روانشناسان صنعتی سازمانی باید پروانه کار داشته باشند، اما در اکثر ایالتها فقط برای روانشناسان بالینی چنین الزامی وجود دارد. بسیاری از روانشناسان صنعتی/ سازمانی در مؤسسههای مشاورهای که در مقابل دریافت دستمزد برای سازمانهای بالینی خدمات فراهم میکنند، شاغل هستند. این خدمات به گونهای فراهم میشود که از بسیاری جنبهها شبیه خدماتی است که شرکتهای حسابداری یا حقوقی برای سازمانهای بالینی فراهم میکنند. روانشناسان صنعتی سازمانی به جوامع حرفهای علمی متعددی تعلق دارند؛ جامعه روانشناسی صنعتی و سازمانی که شاخهای از انجمن روانشناسی آمریکا است، یکی از بزرگترین سازمانهای آمریکاست و تمام روانشناسان صنعتی سازمانی را در خود جای داده است. در سال ۲۰۰۴ این جامعه ۶۱۲۲ عضو داشت که حدود ۴۳ درصد آنها دانشجویان وابسته بودند و حدود ۵ درصد را نیز وابستههای خارجی تشکیل میدادند. تمام اعضا در عین حال یا عضو انجمن روانشناسی آمریکا هستند یا عضو جامعه روانشناسی آمریکا که چندین سال قبل از انجمن روانشناسی آمریکا جدا شد. آکادمی مدیریت، سازمانی است بزرگتر از جامعه روانشناسی صنعتی و سازمانی، اما اکثر اعضای آن روانشناس نیستند؛ اعضای این آکادمی را افراد علاقهمند به رشته وسیع مدیریت تشکیل میدهد و اکثر آنها استادان دانشکدههای مدیریت بازرگانی هستند. تعدادی از روانشناسان صنعتی سازمانی، عمدتا استادان دانشگاه از اعضای فعال این سازمان هستند.