یکی از مطرح ترین کتاب هایی که رفیع پور نوشته است کتاب «توسعه و تضاد» اوست که بسیار مورد توجه دست اندرکاران عرصه علوم اجتماعی در ایران قرار گرفت. او در این کتاب چنانکه از نام آن پیداست، به تحلیل یکی از مشکلات پیچیده امروز ایران یعنی شناخت موانع رشد علمی در کشور و نیز ارائه طریق هایی برای برون رفت از آن می پردازد. رفیع پور می نویسد: حل مسائلی این چنین پیچیده نه تنها از دست افراد مبتدی در علم و سیاست ساخته نیست بلکه حتی کار یک شخص بسیار متفکر و با تجربه نیز نیست. بلکه به اعتقاد او این امر به تعداد زیادی از متفکرین، افرادی که بتوانند با یکدیگر به طور گروهی و هماهنگ - به دور از تضادها و حسادت ها - همکاری کرده و مخلصانه مسائل را بررسی و راه حل های مناسب و عملی ارائه دهند، نیاز دارد. او در کتاب توسعه و تضاد در فصل آخر نیز چنین تصریح کرده است که: «باید ابتدا به فکر فراهم آوردن شرایط (یک سیستم تفکر و تفکرساز) و ساختن افراد متفکر خداجوی یعنی به فکر سازماندهی علم این کشور باشیم تا افراد متفکر وطن دوست و متقی بتوانند چاره جوی مسائل باشند.» زیرا پیشرفت یک کشور در همه زمینه ها (اقتصادی، نظامی، بهداشت، کشاورزی، اجتماعی و ...) به پیشرفت علمی آن بستگی دارد و تا زمینه پیشرفت علمی یا زیرساخت های علمی و ساختن افراد متفکر را فراهم نکنیم، نمی توانیم امیدی به پیشرفت در زمینه های دیگر داشته باشیم. او سپس با اشاره به برگزاری سمینارها و نشست های مختلف در همین زمینه - موانع رشد علمی - به مشکلات این گونه سمینارها در ایران اشاره می کند و آن ها را بر می شمارد و در برخی از بررسی های انجام شده بیشتر جنبه آماری دارند که نویسندگان بیشتر با زمینه قبلی فنی و کمی به مسأله نگریسته اند. در برخی از این نوشته ها - ضمن فواید زیاد - به عوامل ظریف فرهنگی - اجتماعی ایران که مانند هرمن (hormone) عمل می کنند، کمتر توجه شده است. همچنین تعدادی ترجمه هایی از نوشته های دانشمندان در کشورهای دیگرند که دانستن آن ها مفید اما کاربرد آن در ایران به تعمق بیشتر نیاز دارد.
توسعه و تضاد از مهم ترین کتاب های رفیع پور است. به حق کمتر جامعه شناسی در ایران حضور دارد که به اندازه وی، به طور عملی و پیمایشی روی جامعه ایران کار کرده باشد و آن را بشناسد. در کتاب توسعه و تضاد که ثمره چندین سال پژوهش اجتماعی است، و البته مورد انتقاد شدید برخی جامعه شناسان نیز می باشد، وی ضمن تبیین و تحلیل علت انقلاب اسلامی، با تئوری های مختلف، وقایع ابتدای انقلاب و جنگ را تحلیل می کند. از جنگ به علت ایجاد انسجام، تجلیل می کند و وقایع دوران سازندگی را مورد نقد شدید قرار می دهد که باعث اوج مصرف گرایی و نابرابری شده است.