سبد خرید شما خالی است.
نگارنده در کتاب حاضر دو هدف را دنبال می کند؛ نخست، ساختار و عملکرد برنامة او ل توسعه را در زمینة توسعة صادرات به تفضیل مورد بحث قرار می دهد و سپس با استفاده از متون اقتصاد سنجی، مزیت نسبی یا رقابتی کالاهای غیرنفتی ایران را در مقابل رقبای عمده ارزیابی می کند. در این کتاب مزیت نسبی با اندازة اثرات ثابت یا تصادفی توابع صادرات برای کشور ایران و سایر رقبا اندازه گیری شده و نشان داده شده است که در بسیاری موارد،کالای ایرانی مزیت رقابتی قابل توجهی ندارد و در بخش آخر کتاب، اهم یت تقاضای شرکای تجاری برای اشتغال این کشورها و در نتیجه توسعة صادرات، ارزیابی شده است. نگارنده در پایان به این نتیجه می رسد که رابطة تجاری با شرکای دارای سطح تقاضای بالا، مهم ترین عنصر در پرورش مزیت رقابتی کالاهای صنعتی می تواند باشد.